Babka kokosowo - makowa. Bezglutenowa oraz bez cukru, paleo.

To wilgotne i lekko piaskowe w strukturze ciasto bezglutenowe. 

Nasączone sokiem z pomarańczy, polane lukrem zrobionym z pasty kokosowej. 

Na ciasto:
2 szklanki mąki kokosowej
200 g. oleju kokosowego (rafinowany lub virgin)
3/4 szkl. erytrolu
szczypta soli
4 jajka
1 szklanka mleka kokosowego (użyłam Real Thai w kartonie) - można zastąpić zwykłym
1 łyżeczka ekstraktu migdałowego
1 szklanka nasion niebieskiego maku (suchych)
skórka starta z 2 pomarańczy (uprzednio sparzonych wrzątkiem)

W misce utrzyj olej kokosowy z erytrolem i szczyptą soli. Ucierając dodawaj po jednym jajku, następnie ekstrakt migdałowy i mleko. Następnie stopniowo dosypuj mąke kokosową, mak oraz skórkę pomarańczy. Masa będzie miała konsystencję ani stałą, ani lejąca, jak mokry piasek.
Tak ma wyglądać :)

Foremkę do wypieku babki (może też być tortownica) nasmaruj olejem kokosowym i oprósz mąką kokosową. Masę przełóż do formy i uklep łyżką na płasko.

Piecz przez 40-45 min. w piekarniku nagrzanym do temp. 180 stopni, z termoobiegiem.
Upieczone ciasto odstaw do ostygnięcia.  Następnie delikatnie wyjmij z formy, podważając nożem
i odwracając ją do góry dnem.



Do nasączenia:
sok wyciśnięty z dwóch pomarańczy

Wystudzone ciasto delikatnie ponakłuwaj np. patyczkiem do szaszłyka. Nasącz za pomocą łyżki sokiem z pomarańczy.


Na lukier:
paczka pasty kokosowej (200g.)
1 łyżka miodu
nasiona wyskrobane z laski wanilii
4-7 łyżek mleka kokosowego

skórka pomarańczy (opcjonalnie do ozdoby)

W rondelku rozpuść wszystkie składniki. Jeżeli lukier ma być bardziej rzadki, dodaj jeszcze odrobinę mleka kokosowego. Rozprowadź lukier na wystudzonym cieście. Wierzch można posypać świeżo startą lub kandyzowaną skórką pomarańczy.

Smalec z jabłkiem i cebulką

Istny hit moich urodzin. :)  Naprawdę warto zrobić taki smalczyk samemu. Ładnie opakowany świetnie spisze się również jako podarunek dla bliskich z okazji Świąt. 

Z tej porcji wychodzi dość duży słoik, ale został wyjedzony w sumie do samego dna :) 

O zmielenie słoniny możecie poprosić  w sklepach, gdzie sprzedaje się świeżo mielone mięso, zmielić ją samemu w domu jeśli macie maszynkę lub skroić słoninę na bardzo drobną kostkę, ale będzie to dość pracochłonne.

Składniki (na ok. 2 litrowy słoik):

0,6 kg. łopatki wieprzowej

0,4 kg. boczku surowego 

800 g. mielonej słoniny (ewentualnie pociętej w bardzo drobną kostkę)

1,5 łyżki soli himalajskiej

1 łyżka pieprzu kolorowego w ziarenkach

2 łyżki suszonego majeranku

1 łyżka suszonego tymianku

5 liści laurowych

8 ziaren ziela angielskiego

2 duże jabłka, obrane, pokrojone w kostkę

3 duże cebule, pokrojone w grubą kostkę

Łopatkę i boczek kroimy w ok. 2 cm. kostkę. Wkładamy do naczynia żaroodpornego. 

Nacieramy solą, dodajemy ziele angielskie, liście laurowe, majeranek, tymianek, jabłko i cebule pokrojone w kostkę. Przykrywamy pokrywką lub folią aluminiową i pieczemy 2 godz. w temp. 180 stopni lub do czasu aż będzie miękkie.

Mięso odstaw do wystygnięcia i poszarp na mniejsze kawałki za pomocą widelca i noża.

W dużym garnku podgrzewaj słoninę na małym ogniu, aż całkowicie się roztopi i lekko zarumieni (pozostaną małe skwareczki). Dodaj mięso z sosem z brytfanny, dopraw świeżo zmiażdżonym pieprzem oraz, jeśli to konieczne, jeszcze solą do smaku.

Przelej do słoika i przechowuj w lodówce.

Podawaj z chlebem gryczanym i ogórkiem kiszonym.

Pumpkin Spice Latte - dyniowe latte

Słynna Pumpkin Spice Latte. :) Kiedy w Starbucksie pojawia się ta kawa, to znak, że jesień na dobre zagościła na ulicach miast na całym świecie. :) 

Prawda jest taka, że nigdy owej PSL nie próbowałam, ba! nigdy nie gościłam nawet w słynnej kawiarnianej sieciówce. Nie jest jednak tajemnicą, iż starbucksowa kawa niewiele ma z dynią wspólnego, mimo iż Starbucks od jakiegoś czasu zarzeka się że w składzie faktycznie owa dynia występuje ;) Jest to raczej podobno przeokropnie słodki kaloryczny i naszpikowany chemią napój.

Dlatego podeszłam trochę inaczej do tematu. Dyniowa Latte bez syropu, mleka skondensowanego i  cukru, za to z prawdziwym puree z dyni, miodem i aromatycznymi przyprawami.

Nie wzdrygajcie się na myśl o dyni w kawie, dopóki nie spróbujecie :) To na serio jest dobre! 

A do tego ulubiona książka i pod kocyk.

Składniki (na 1 porcję):

4 łyżeczki puree z dyni

1/2 szklanki mleka (zwykłego lub kokosowego)

1/2 łyżeczki przyprawy do piernika

1 łyżeczka miodu

1/2 łyżeczki ekstraktu waniliowego (można zastąpić łyżeczką cukru waniliowego)

100ml. mocnego gorącego espresso

bita śmietana do dekoracji (opcjonalnie)

W szklance umieść puree z dyni, miód, mleko, wanilię i przyprawy, wymieszaj. 

Podgrzej w mikrofali (lub w rondelku na kuchence). 

Spień spieniarką do mleka. Następnie dolej delikatnie espresso.

Jeżeli masz chęć udekoruj bitą śmietaną.

Wierzch oprósz przyprawą do piernika.

Chutney ze śliwek i czerwonej cebuli

To mój ulubiony chutney, zaraz obok korzennego chutneya z dyni .

Idealny do kanapek oraz pieczonego mięsa, obłędny zwłaszcza z indykiem i kaczką.

Róbcie, nie pożałujecie! :)

Składniki:

2,5 kg. śliwek, najlepiej węgierek (umytych i pozbawionych pestek)

600g. czerwonej cebuli (obranej i pokrojonej w piórka)

300g. cukru lub ksylitolu / erytrolu

150ml. octu balsamicznego czerwonego Modena

3 łyżeczki cynamonu

1 łyżeczka mielonych goździków

3 łyżeczki mielonego kardamonu (można pominąć)

Wszystkie składniki umieścić w dużym garnku i gotować na wolnym ogniu bez przykrycia 

ok. 1,5 godziny, aż chutney zgęstnieje. Mieszać od czasu do czasu.

Następnie przełożyć do wyparzonych słoików, szczelnie zakręcić i postawić do góry nogami na zakrętkach do czasu wystygnięcia.

Omlet marchewkowy z sosem śliwkowo - cynamonowym

Nie wiem jak Wam, ale mi to lato jakoś nie dało się we znaki. Mam wrażenie, że prawie wcale go nie było. Natomiast chłodne poranki i wszechobecne śliwki oraz dynie, które w tym roku wyjątkowo wcześnie trafiły na rynek, tylko mnie w tym utwierdzają. :)

A zatem na śniadanie zamarzyło mi się coś aromatycznego i korzennego.

Coś co rozgrzeje, pocieszy przy dobiegającym końca urlopie, a jednocześnie nie wywoła wyrzutów sumienia.

Bezglutenowy, na mące gryczanej  - omlet marchewkowy. A do tego sos śliwkowo-cynamonowy, bez cukru. Jeszcze tylko mocna kawa i można wracać do pracy :)

Składniki (na 1 porcję) :

na omlet:

2-3 jajka
1 łyżka mąki gryczanej
pół łyżeczki cynamonu (można też dodać łyżeczkę kakao)
1 marchew, starta na drobnych oczkach
1 łyżka oleju kokosowego lub masła, do smażenia

na sos:

1 szklanka pociętych na kawałki śliwek
odrobina wody do podlania
1,5-2 łyżki ksylitolu lub erytrolu do smaku (można zastąpić cukrem)
1 łyżeczka cynamonu


Śliwki wkładamy do rondelka, dolewamy trochę wody. Dusimy aż puszczą sok (2-3min.).
Dodajemy cynamon i ksylitol, gotujemy jeszcze minutę. Odstawiamy do przestygnięcia.

Jajka ubijamy z mąką i cynamonem przez minutę na wysokich obrotach.
Następnie dodajemy startą marchew i mieszamy łyżką.

Na niewielkiej patelni rozgrzewamy olej kokosowy lub masło. Wylewamy masę, rozprowadzamy łyżką równomiernie. Przykrywamy pokrywką i na małym ogniu smażymy 1,5 min. aż się zarumieni.
Następnie przykrywamy patelnię dużym talerzem i przy jego pomocy odwracamy omlet na drugą stronę. Smażymy, aż druga strona się zarumieni.

Omlet podajemy z sosem ślwikowym na ciepło lub zimno.

Jaglanka truskawkowo - bananowa z owocami - z płatków, bez cukru.

Sposób na szybkie i proste śniadanie lub posiłek po treningu. 

Wykonana z błyskawicznych płatków jaglanych, ale można je zastąpić ugotowaną kaszą jaglaną.

Składniki (1 porcja) :

4 łyżki błyskawicznych płatków jaglanych

1 łyżka nasion chia 

1 łyżeczka oleju kokosowego virgin

pół szklanki wrzątku

5 większych truskawek

1 dojrzały mały banan

4 łyżki jogurtu naturalnego ( lub gęstego mleka kokosowego / można pominąć)

dowolne owoce do dekoracji 

Płatki i nasiona chia wsyp do miski, dodaj olej kokosowy.
Zalej wrzątkiem i odstaw do ostygnięcia (ok. 30 min.).

W wysokim naczyniu zmiksuj blenderem truskawki i banana. Przelej mus owocowy do płatków, dodaj jogurt naturalny i wymieszaj całość.

Udekoruj owocami.

Rafaello z kaszy jaglanej. Bez cukru i glutenu.

To ciasto, które nie dość że smakuje niebiańsko, to w dodatku nie musicie się zbytnio przejmować, że pójdzie w boczki. ;) Cukier zastąpił tu ksylitol, kasza jaglana to jak wiadomo samo zdrowie.

Ale oczywiście nie mam na myśli pochłonięcia całej foremki, choć pewnie będzie się ciężko powstrzymać. :)

Składniki:

1 szklanka kaszy jaglanej (200g.)

3 szklanki mleka (zwykłego lub roślinnego, np. sojowe lub migdałowe)

1/2 puszki mleka kokosowego

1 szklanka wody

8 łyżek ksylitolu (można zastąpić cukrem)

200 g. wiórków kokosowych

1 łyżeczka estraktu waniliowego (lub 1 opakowanie cukru waniliowego)

tłuszcz do nasmarowania (np. roztopiony olej kokosowy) i mielone migdały lub wiórki kokosowe do oprószenia formy

Wykonanie:

Kaszę wsyp do miski i zalej zimną wodą.  Po 30 min. odlej wodę i zalej nową. 

Pozostaw na kolejne 30 min. Wylej wodę i przesyp kaszę do garnka.

Zalej kaszę 2 szklankami mleka i 1 szklanką wody. Gotuj 20 minut na małym ogniu, od czasu do czasu mieszając, aż kasza będzie bardzo miękka.

Dodaj 3/4 opakowania wiórków kokosowych (resztę zostaw do obsypania ciasta), 1/2 puszki mleka kokosowego i 1 szklankę mleka zwykłego oraz ekstrakt waniliowy i ksylitol.

Gotuj jeszcze 15 minut. aż kasza wchłonie całe mleko.

Całość zmiksuj blenderem na gładką masę. Przelej do nasmarowanej tłuszczem i obsypanej wiórkami kokosowymi lub mielonymi migdałami foremki. 

Wygładź wierzch  ciasta za pomocą łyżki i posyp wiórkami kokosowymi. 

Wstaw do lodówki i chłódź co najmniej 2 godziny (a najlepiej całą noc).

Inspiracja przepisem pochodzi z bloga Dwoje na Kuchence.